ομόθεμα ποιήματα

Ο ΗΛΙΟΣ

Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας

    ο πετροπαιχνιδιάτορας 

λίγο το στόμα του άνοιξε

    κι ευθύς εμύρισε άνοιξη 

Τα δέντρα κελαηδήσανε

    τα ζωντανά σουνίσανε 

κι οι άνεμοι χρωματιστούς

    γεμίσανε χαρταετούς.

Οδυσσέας Ελύτης, Ο ήλιος ο ηλιάτορας,

εκδ. Ίκαρος, Αθήνα, 1971

Η ΠΟΔΗΛΑΤΙΣΣΑ

Το δρόμο πλάι στη θάλασσα περπάτησα

    που' κανε κάθε μέρα η ποδηλάτισσα

Βρήκα τα φρούτα που 'χε το πανέρι της

    το δαχτυλίδι που 'πεσε απ' το χέρι της

Βρήκα το κουδουνάκι και το σάλι της

    τις ρόδες το τιμόνι το πεντάλι της

Βρήκα τη ζώνη της βρήκα σε μιαν άκρη

    μια πέτρα διάφανη που 'μοιαζε με δάκρυ

Τα μάζεψα ένα ένα και τα κράτησα

    κι έλεγα που 'ναι που 'ναι η ποδηλάτισσα

Οδυσσέας Ελύτης, Η παναγία των κοιμητηρίων, Τα ρω του έρωτα, 1972